کمپینگ!
معمولا کمپ ها را قبل از یکی دوماه باید رزرو کرد. تعداد افراد برای هر کمپ سایت محدود و حداکثر ۶ نفر است.سایت پارکهای انتاریو برای رزرو آنلاین و یا تلفنی! نقشه پارکها .
سایت کمپ های خصوصی انتاریو - نقشه مکانهای کمپینگ .
چند نکته:
- از قبل جائی رزرو نکردید و حالا نمیدونید چکار کنید؟! اگر سعی کنید قبل از ساعت ۱۱.۵ در محل دفتر پارک باشید به احتمال ۹۵٪ میتوانید یک کمپ سایت بگیرید. تفاوت اصلی رزرو کردن و نکردن این هست شاید آنجائی را که دوست دارید گیرتان نیاد. ولی اصلا نگران نباشید - مطمئن باشید اگر اهل کمپینگ باشید حتما خوش میگذره! و همه کمپ سایتها استاندارد خوشان را دارند.
- اکثر کمپ ها دارای دوش (حمام) و آب آشامیدنی هستند. سعی کنید کمپ سایت خود را نزدیک همین مراکز ( Comfort House) بگیرید.
قیمت کمپ سایت عمومی حدودا شبی ۲۰ تا ۲۵ دلار.
قیمت کمپ سایت خصوصی شبی بین ۲۵-۳۵ دلار.
بعضی وسایل لازم:
- چادر مطمئن و خوب و به اندازه کافی جادار - سایز چادر را همیشه به اندازه ۲ نفر بزرگتر از تعدادتان بگیرید تا راحت و جا دار باشد. حدودا ۷۰ ال ۱۳۰ دلار از ۴ الی ۸ نفره.
- دشک بادی با پمپ - خوبیهای این وسیله این هست که ۱- رطوبت و سرمای زمین بدن شما را ناراحت نمیکند ۲- مشکل ناهموار بودن زمین را نخواهید داشت ۳- در صورت بارانی شدن حداقل شما خیس نمیشوید. قیمت ۲۰ الی ۳۵ دلار بسته به اندازه و جنس. پمپ هوا بین ۶ الی ۳۵ دلار (شش دلاریش با باطری ماشین کار میکند و فکر کنم کافی باشد)
- چراغ قوه بزرگ - ۶ لار
- چراغ فانوسی - باباطری ۱۰ دلار به بالا (عمر مفید برای ۱۰ ساعت) نفتی ۶۵ دلار
- یخچال (کلمن) - بزرگ به اندازه مناسب - قیمت ۲۵ دلار الی ۴۰ دلار
- ظروف یکبار مصرف
- پتو به انداره کافی!
- حشره کش ۱۵ دلار
- اسپری یا کرم ضد گزیدگی ۱۰ دلار
- کرم ضد آفتاب
- وسایل ماهیگیری (اگر اهلش باشید)
- صندلیهای راحتی تاشو از ۸ الی ۲۵ دلار
- آب آشامیدنی
- گوشت و مرغ کبابی
همبرگر و هات داگ 
مارشملو برای بچه ها! 
- آبجو تگری و مشروبات الکی به وفور !!
توجه داشته باشید: قیمتها بصورت تقریبی و فصلی میباشند.
سایت کاتیج های انتاریو
یه توصیه ی اساسی دیگه برای کمپینگ رو هم جسارتا بنده اضافه کنم. کسانی مثل کت بالو رو اصلا و ابدا با خودتون نبرین که اهل کمپینگ و این برنامه ها نیستند. یه مشکل اساسی چنین افرادی راحت طلبی بیش از حدشونه. از گزیدگی و خوابیدن توی چادر و -گلاب به روتون- پی پی کردن در فضای آزاد اصلا خوششون نمیاد. خصوصا که اصلا دوست ندارند غذاشون رو در مسافرت خودشون آماده کنند.
خلاصه کنم. کمپینگ جای افراد لوس نیست. ولی به آدم های غیر لوس خیلی خوش می گذره.
جسارتا:
- گزیدگی را میشود با همون کرمها و اسپری ها حل کرد.
- خوابیدن تو چادر اگر مجهز باشید نه تنها بد نیست و خیلی هم میچسبه - ولی اگر با وسایل ابتدائی بخواهید تو چادر بخوابید بغییر دشواری به خودتان چیز دیگری نمیدهید.
- کمپیگ ها همشون دارای دستشوئی هستند - همه هم نسبتا بسیار تمیز هستند. دوش آب گرم و پر فشار و حمام تمیز هم که همیشه روبراه هست.
- همه کمپینگ را برای مدتی ریلکس کردن و بی خیال بودند میروند - غذاهای ساده و سریع و خشمزه. یکی دیگر از دلایلش هست. با آتش ور رفتن و دورهم جمع شدن و صحبت های آخرشبش یک دنیا می ارزه!
- تازه خیلی از کمپ سایتها برق هم دارند.
من آدمی نیستم که بخودم بد بگذرانم ولی هیچ وقت هم در کمپ احساس ناراحتی نکردم.
ناراحتی و نگرانی ما بیشتر مربوط میشه به کمپ هائی بدون برنامه و بدون مدیریت که در گذشته امان (ایران) رفتیم - با اون وسایل ابتدائی و ناقص! مطمئن هستم اگر یکبار اینجا را امتحان کنید نظرتان کاملا برخواهد گشت. یک چادر که قدیم میخواستیم بزنیم باید حداقل نیم ساعت چهار پنج نفری وقت میگذاشتیم. ولی حالا فقط در عرض ۱۰ دقیقه یکنفری میشود چادرتان را برپا کنید اون هم چه چادری.
به یکبار امتحان می ارزه.
کتبالو: شما بیا باور کن تو چادر خیلی خوش میگذره
ظاهرا اصرارم زیادی بوده ! آره ؟ :-)
کاپیتان جان سلام. برای من, تا وقتی کاتج است, بیخیال کمپینگ. البته برای یک شب می شود باهاش ساخت ولی بیشتر از آن را نمی توانم تحمل کنم. در هر صورت لاگ جالبی بود و مرسی.
با فرهاد موافقم ۱۰۰٪. تازه شاید شدیدتر چون من و عیال همان یک شب را هم نمی توانیم خوش باشیم. تمام تفریح بگو بخند و باربکیو و بزن و برقصش یکطرف... این ضد حال پشه های ناکار کننده و گرمای سر شب و سرمای دم صبح و آلاخون والاخون شدن موقع خواب و بال بال زدن تا خود صبح از بدخوابی یک طرف. صف در دستشویی های بدون تهویه سر صبح با دست و پای باد کرده از نیش پشه هایی که معلوم نیست از لابلای دوش مکرر اسپری ضد پشه چطوری آدم را پیدا کرده اند و ایستادن با چشم قرمز و تن کوفته مسواک به دست. ما همان یک شبش را هم مشکل داریم! :)
ضمنا فردای اون روز هم زیر چشم عیال که گویا یک (دیرفلای) زحمت نیش زدن فرموده بودند باد کرد به اندازه یک نارنگی و هر چه صبر کردیم بهتر نشد و نتیجه اینکه سرشب مجبور شدیم برویم اورژانس نورث یورک و تا نیمه شب مهمان بودیم و سه روز هم طول کشید تا بحال طبیعی برگشت!
من یکی که مگه تورنتو را بمباران هسته ای کنند که بروم توی کمپ بخوابم.
اوخ اوخ عجب خاطراتی !
نمیدونم کجا رفته بودید ولی دیگه اونجا نرید. جای خوبی نبوده. به مابقی هم بگید دیگه اونجا نروند.
به نظر من آدم باید اهل کمپ باشه - وگرنه همونطور که کتبالو هم گفت فقط حرص خوردن هست و ناراحتی.
کاپیتان ... این Preparation شماها تموم نشد هنوز؟::)).... زمستون داره میادا .. LOL
گفتم دیگه ! مگر باز هم دنبال چیزی هستید؟ بابا موضوع کم آوردن - شما یک کمکی کنید !!
کاپیتان جان, اگر از الان که آخر تابستان است شروع کنی راجع به ماهیگیری در دریاچه یخ زده و پاتیناژ و اسکی ... بنویسی, تا اواخر پاییز و برای زمستان لاگت را خواهیم داشت. (شکلک شیطنت و زبان درازی)
تازه اون هم اگر خدا بخواهد !! (همون شکلک خودت با زبونی دارزتر :-) )
من می ترسم گوشتها و کباب هاتون تا اون موقع خراب بشه .... من حاضرم اونا رو براتون نگهداری کنم .