متاسفانه یکی از مشکلاتی که اغلب تازه واردان تا حدودی زیادی روبرو هستند عدم توانائی کافی در مکالمه روزمره است. شما ممکن است در تخصص خودتان وارد باشید ولی اگر نتوانید نظرتتان را براحتی به دیگران انتقال دهید موفقیت چندانی ندارید. آموختن زبان اصولا حدی ندارد و هرچی ما یاد بگیریم باز هم کافی نخواهد بود البته این مسئله برای کسانی که قبل از سن ۱۰ تا ۱۳ یا همان حدود به اینجا آمده اند زیاد جدی نیست چون هم فراگیری زبان خیلی بهتره و هم اینکه احساس خجالت از اینکه جمله ای را اشتباه بگوید ندارند.
از آنجا که کانادا کشوری چند ملیتی است (۵۰ درصد از ساکنین تورنتو در کانادا بدنیا نیامده اند) تنوع لحجه بسیار دیده میشود و اینکه فکر کنید همه کلیه قوانین گرامر را بکار میبرند کاملا اشتباه است ولی کاملا مشخص است؛ شخصی که جمله بندی بهتری دارد منظور خودش را دقیقتر رسانده و زیباتر ادا میکند.
۱- بایستی برای یادگیر زبان خجالت را کنار بگذارید و سعی کنید که در موقع صحبت کردن با آرامش صحبت کنید. اینکه بخواهید از همان اول کلیه قوانین گرامری را صحیح بکار ببرید؛ بیشتر کار خودتان را مشکلتر میکنید و امکان دستپاچه شدنتان بیشتر خواهد بود.
۲- رابطه خودتان را تا آنجاکه میتوانید با کسانی که ایرانی نیستند زیاد کنید و تامجبور به صحبت به زبان انگلیسی باشید. حتی میتوانید دوستانی را از کشورهای دیگر که مانند شما مهاجر شده اند را انتخاب کنید و اگر مقدور است با انگلیسی زبانان رفت و آمد داشته باشید.
۳- خودتان را در خانه حبس نکنید و برای شروع به فکر یک کار باشید که رابطه شما را با جامعه بیشتر کند. مهم نیست که چه کاری باشد مهم اینست که شما دراین مدت فرصت کافی برای صحبت کردن داشته باشید.
۴- در آموختن زبان سعی به حفظ کلمات به تنهائی نکنید و سعی کنید جمله ها را حفظ کنید و در محاوره خود بکار ببندید.
۵- از کلاسهای زبان حتما کمک بگیرید ولی بدانید آنها فقط نقش کمکی دارند و این شما هستید که باید زحمت بکشید.
۶- در کتابخانه های محلی براحتی میتوانید رمانهائی در سطح های مختلف زبان بیابید. آنها را تهیه کنید و هر کدام را چند بار مطالعه کنید تا کلیه مطالب را کاملا بفهمید. کتاب هایی را بیشتر انتخاب کنید که نوار کاست آنها موجود باشد. بدینترتیب شما به طرز ادای کلمات نیز آشنا خواهید شد و سعی کنید چندین بارنوارها را گوش کنید. شاید حتی بتوانید فیلم مربوط به کتاب را نیز بیابید.
۷- در طول روز رادیو و یا تلوزیون را روشن بگذارید تا گوش شما به کلمات عادت کند.
توجه داشته باشید رمز موفقیت شما در زبان شماست.
کاپیتان از دوست بی نامت خبری نیست! دیگه یواش یواش به افاضات ایشون عادت کرده بودیم.
خوشحالم که دوباره نوشتن را شروع کردی.