آیا مهاجرت کنم یا نه ؟

شاید عنوان این موضوع یک مقدار دیر باشد ولی چون می بینم که خیلی ها می پرسند و من را درست یاد آن زمانی میندازند که در ایران بودم و همین سئوال را از خودم داشتم ؛ پس بر آن شدم که در اینمورد هم صحبتی داشته باشیم !

یادم می آید آن زمان کسی نبود که جواب درستی و واضحی به من بدهد ! آخرش هم به جوابم نرسیدم تا خودم به اینجا آمدم!

من معتقد هستم که هر سئوالی بالاخره یک جوابی داره ! ولی راستی چرا جواب این سئوال اینقدر مشکله !؟

من حالا مایلم درموردش صحبت کنم ! درست است که تریبون دست من است و هر چی دلم بخواهد در این بلند گو  میتوانم بگویم ولی اصلا مایل نیستم که کج راهه بروم و خیلی از اینجا خوب یا بد بگویم ! در ضمن نظرات تک تک شما مهاجرین برای کسانی که همین سئوال را دارند میتواند موثر باشد. بنابراین لطف کنید و شما هم نظرتان را عنوان کنید تا کسانی که به دنبال این جواب هستند بتوانند یک جمعبندی کلی و صحیحی از این داستان داشته باشند و یک چیزی سر دربیارند؛ چون من معتقدم که همه چیز را همه نمیدانند و هر کسی از یک زاویه به موضوع نگاه میکند. (خواهش میکنم به نظرات دیگران کاری نداشته باشید و فقط نظر خودتان را ابراز کنید)

ببینید ؛ ما همه در زندگیمان یکسری اهداف باید داشته باشیم که برای رسیدن به آنها تلاش کنیم واگر کسی هدفی را دنبال نکند در واقع حالت سردرگم و پریشان خاطری خواهد داشت! به نظر من مهمترین اصل برای مهاجر شدن؛ داشتن خصوصیات یک مهاجر است. در واقع شما بایستی در شخصیت خودتان توانائی مهاجرت را داشته باشید. مهاجر کسی است که از همه چیز خودش از قبیل آشنا ؛ دوست ؛ فامیل ؛  کار ؛ گذشته و .... دل میکند و به جای میرود که بتواند دوباره همه چیز را دوباره از نو شروع کند.

مهاجر باید دلی بزرگ داشته باشد و بایستی بتواند خودش را برای مواجعه شدن با هر چیزی آماده کند. مهاجرت تصمیم ساده ای نیست که ما یک شب بخوابیم و صبح تصمیم بگیریم که بجائی مهاجرت کنیم! شما بایستی قبل از مهاجرت اهدافتان را برای خودتان مشخص کنید. باید با خودتان رو راست باشید و بدانید که برای چی دارید مهاجرت میکنید. من خیلی ها را دیده ام که هنوز نمیدانند و یا یادشان رفته است که چرا به اینجا آمده اند ! اینطور افراد قبل از حجرت یک تصاویر عجیب و غریب و رویائی از صحبتهای دیگران از محل مهاجرت در ‌ذهنشان درست میکنند و گمان میکنند که همه آنها بایستی درست باشد ! و وقتی که مهاجرت میکنند و می بینند که همه معادله هایتان اشتباه بوده است احساس پوچی بهشان دست میدهد و دچاره افسردگی میشوند که این بیماری در مهاجران بسیار شایع است.

بنظر من در نخسین قدم باید یک تصویر حقیقی در ذهنتان داشته باشید و اهداف با ارزشی را دنبال کنید که برای بدست آوردن آن اهداف حاضر باشید از گذشتتان چشم بپوشید و خودتان را برای سختی های احتمالی اولیه آماده کنید. مخصوصا شما که به یک کشور ناشناخته با فرهنگ ؛ آدمها و زبان دیگر مهاجرت میکنید. شاید شما مجبور باشید همه چیز را از نو شروع کنید و شاید مجبور بشوید که فراموش کنید که چه کسی بوده اید! پس هدفتان باید آنقدر مهم باشد که ارزش این همه گذشت را داشته باشند و مطمئن باشید با روحیه ای سست فقط خود را آزار خواهید داد.

همه ما به سطح زندگیهای متفاوت خودمان عادت کرده ایم؛ بطور مثال بعضی ها عادت دارند هفته ای چندین بار با دوستان و آشنایان خود رفت و آمد کنند که همه میدانیم اینجا نمیشود ! باید بدانیم که اینجا دنیای دیگری است و شاید برای بعضی افراد خشن تر از انتظاراتتان ! اینکه صرفا تصور کنید که چون در آنجا فردی موفقی بودید و اینجا هم موفق خواهید شد؛ متاسفانه همیشه صدق نمیکند. چون شرایط اقصادی ؛ فرهنگی و جغرافیائی ؛ ملی با هم فرق دارد. ایران به عنوان کشوری در ابتدای توسعه و کانادا کشوری پیشرفته که آن دوران را پشت سر گذاشته است تفاوتهای بسیاری دارند و شما نمیتوانید موقعیتهای باد آورده را براحتی در اینجا پیدا کنید ولی در عوض کشوری را خواهید دید که اکثر مردم در یک رفاه نسبی که بسیار بالاتر از ایران است زندگی میکنند. همه حق زندگی ؛ احترام ؛ بهداشت همگانی و محیطی نسبتا سالم برای خانواده به معنی دقیق کلمه را دارند و همه حق دارند از زندگیشان لذت ببرند بشرطی که معقولانه زندگی کنند و به حقوق دیگران تجاوز نکنند. اینجا محیطی مناسب برای تربیت خانواده و پرورش کودکان شماست (بشرطی که راهنمای خوب و دقیقی باشید). کانادا کشوری است با ملیت های مختلف و با حقوق مساویست و نه اثری از نژادپرستی اروپائیان و نه از نا امنی آمریکا و نه از بی کفایتی مدیران کشورهای جهان چندم: خبری است.

پس موضوع را سبک سنگین کنید و همه جوانب را در نظر بگیرید و بدانید کسی نمیتواند برای شما پیشداوری کند: این شما هستید که تصمیم میگیرید و شخصیت خود را بهتر از هر کسی میشناسید ! واقع گرا باشید و با واقعیت و در حال زندگی کنید؛ کوشش خودتان را بکنید و بدانید که بالاخره موفق خواهید شد. اینجا هیچ چیز غیر ممکن نیست فقط احتیاج به جربزه شما و شاید زمان دارد.

توجه: موضوع فوق برای کسانی صدق میکند که فقط به نیروی فکر و بازوی خود متکی هستند و من شرایط خاص را مورد بررسی قرار نداده ام.