گواهینامه رانندگی دیگر کارتی است که شما بایستی هر چه سریعتر اقدام کنید چون گواهینامه ایران بیش تر از شصت روز اعتبار ندارد ! پس قبل از اینکه سرتان خیلی شلوغ شود برای گرفتنش اقدام کنید. اسامی گواهینامه در استان های کانادا با هم متفاوت است ولی برای استان انتاریو بترتیب زیر است.(
اطلاعات بیشتر)
۱- گواهینامه G1 یا آئین نامه
۲- گواهینامه G2 یا موقت پنجساله
۳- گواهینامه دائم رانندگی G
جهت اقدام بایستی به
یکی از مراکز انجام آزمون رانندگی مراجع کرده و مدارک لازم را که شامل پاسپورت - کارت مهاجرت و اصل گواهینامه ایرانی
معتبر همراه با ترجمه انگلیسی آن و از همه مهمتر یکصد دلار بی زبان میباشند ! به همراه داشته باشید.
در ابتدا مانند ایران بایستی معاینه چشم بشوید و سپس امتحان G1 را میدهید که در واقع همان امتحان آئین نامه است که به دو روش کامپیوتری و دستی انجام میشود. (خیلی ها روش دستی را می پسندد چون در امتحان کامپیوتری اگر سئوالی را اشتباه کنید دیگر امکان برگشت و تصحیح آن وجود ندارد!) سئوالات امتحان هم از یک کتاب حدودا یکصد صفحه ای می آید که بایستی آنرا تهیه کنید ولی همشهری های چینی مان کتابی درست کرده اند که کلیه سئوالات آئین نامه را در آن مطرح شده است و دیگر لازم نیست خیلی خودتان را به دردسر بیندازید برای تهیه این کتاب هم میتوانید به فروشگاههای بقالی چینی مراجعه کنید واگر هم گیرتان نیامد به چایناتان (China Town) که قبلا برای شما توضیح داده ام بروید آنجا حتما پیدا میکنید قیمتش هم زیاد نیست. همان سئوالات و جوابها را یکی دوبار بخوانید کافیست بروید و خیالتان راحت باشد که امتحان را بخوبی قبول میشوید.
با قبولیG1 (همان آئین نامه) شما در صورتی میتوانید رانندگی کنید که یکنفر دارای گواهینامه G کنار دستتان باشد (در واقع G1 مجوزی است که به شما اجازه رانندگی بطور تمرینی را میدهد و مدت اعتبار آن پنج سال میباشد.)
جهت اقدام برای G2 پیشنهاد میکنم چند جلسه ای را با تعلیم رانندگیهای ایرانی تمرین کنید چون قوانین رانندگی کانادا قدری با ایران متفاوت است. برای امتحان هم میتوانید تلفنی وقت بگیرید و بدانید که برای امتحان بایستی اتومبیلی سالم بهمراه خودتان ببرید.
حال شما چهار سال فرصت دارید که برای گرفتن گواهینامه دائم G اقدام کنید وگرنه گواهینامه G2شما باطل میشود. امتحان رانندگی G هم کاملا مانند G2 می ماند با تفاوت اینکه در این امتحان شما را به اتوبان هم خواهند برد ولی در G2 نمی برند.
گواهینامه کانادا در اکثر کشورها مخصوصا کشورهای آمریکای شمالی (کانادا - امریکا - مکزیک) اعتبار داشته و میشود گفت که یکی از معتبرترین کارت های شناسائی است. روی این کارت عکس شما چاپ شده و حرف اول شماره گواهینامه همان حرف اول نام خانوادگی شماست و در روی آن آدرس محل سکونت شما قید شده و هر بار که محل سکونت خودتان را عوض میکنید بایستی آدرس جدید خودتان را اعلام کنید تا برایتان یک کارت جدید صادر شده و به آدرس شما پست شود.
تذکر: اگر در فکر خرید و یا کرایه (Lease) اتومبیلی هستید باید حتما یکی از گواهینامه ها قید شده را داشته باشید و برای گرفتن شماره اتومبیل (Plate) اقدام کرده باشید. شایان ذکر است که در کانادا پلاک اتومبیل بنام شخص صادر میشود و در هر بار فروش و یا تعویض اتومبیل - شما پلاک را باز کرده و بروی اتومبیل بعدی میگذارید.
اضافه شده:
۱- پس از گرفتن گواهینامه G کلاسهائی است که شما را در مورد قوانین و تکنیکهای رانندگی طی چند جلسه (فکر کنم ۴۰ جلسه) آشنا میکنند که بعد از گذراندن این دوره و گرفتن مدرک آن میتواند حدودا ۱۰٪ از شرکت بیمه خود تخفیف بگیرید ولی بدانید که مدت زمان اعتبار این مدرک برای شرکتهای بیمه فقط سه سال میباشد.
۲- اگر گواهینامه اتان یادتان رفته یا مدت اعتبار آن تمام شده راههائی موجود است که می توانید بصورت رابطه ای با هزینه حدودا ۵۰ دلار از این سد بگذرید ! (ولی از من نپرسید چطوری !)
ببین سعی نکن خودتو مطرح کنی بجای اینا بگو که بیکاری و شغل گیرت نمیاد بگو از جیب می خوری اینا رو بگو کردیت کارد پیشکشت... چطور آدمهایی که آمریکا هستند انقدر مثل اینا که بار می کنن میان کانادا احساس مسولیت نمی کنن؟ چون مثل این مهاجرای کانادا انقدر عقده مطرح شدن ندارند.
برای اینکه آنها جامعه بزرگ و متنوع ایرانیان تورنتو را ندارند و زندگی کانادا هم با آمریکا فرق دارد و ایرانیان تورنتو شعوردارند که تجربه هایشان را باهم شریک شوند.حالا فهمیدی عقده ای که چشمت دارد در می آید که این بنده خدا دارد یک کار حسابی می کند؟
ایرانیهای کانادا همه بیشتر از نسل جدید مهاجر هستند و درد همدیگه رو بهتر می فهمند. ایرانی های امریکا اکثرا واسشون مهم نیست.اصلا جرات نمیکنند که بگند ایرانی هستند!!!! کانادا یک کشور چند ملیتی هست،تو مدرسه و دانشگاه سفید پوستهای کانادایی اقلیت هستند. کشوری هست که مردمش بیشتر از جاهای دیگه به فرهنگ بومی کشور محل تولدشون اهمیت می دند.
کار پیدا کردن سخته،خیلی هم سخته. ولی راه داره. کسی که تو کارش تخصص داشته باشه و مدرکش هم قابل قبول باشه و زبان هم بدونه حتما کار گیرش میاد. اگر هم زبانش خوب نیست، اون دیگه مشکل خودشه. قبل از اینکه که بیاد،فکرش رو میکرد.
از زحمتی که میکشید خیلی خیلی ممنونم واقعا عالیه. ما ایرانیا معمولا به دلائل مختلف دوست نداریم تجربه های خودمون را در اختیار هم قرار بدهیم. امیدوارم کار شما آغازگر این نوع حرکتهای جمعی باشه. بازم ممنون.
در مورد رزومه ok . همینجا فردا چند نکته مهم مینویسم . بقیه چارچوبش رو که همه میدونن . copy/paste کن بزار رو صفحه و بعدش اینجا رو دیلیت کن .
درود بر شما
cheghad inja hame oghdeyyan to Canada! ish ish khoobe oomadim America oonja ke az LA ham badtare!! pore ashghal kallas!